Sanctum (2011)

Ако некој се спуштил во Врело знае какво е чуството внатре.  Целата таа атмосфера таму ствара една чудна ставопочит кон природата. Уште повеќе ве исполнува со немоќ и молк кон силата со која што природата се обвиткува секаде околу вас. За кратко сфаќате дека не можете да се борите против тоа. Или ќе се потчините и предадете на таа грандиозност или истата ќе ве уништи при првата прилика.

Можеби токму поради таа претстава шти ја носев во глава Sanctum прилично ми се допадна. Тоа е филм за група пештерски нуркачи кои се спуштаат во длабочините на пештерата Esa’ala во  со цел да ја измапираат и евентуално да најдат друг излез. Без можност да бидат предупредени од површинскиот тим зафаќаат поројни дождови што во рок од неколку часа ги поплавуваат пештерите и го оставаат тимот нуркачи заробен во подолните простории принудени да бараат алтернативен пат кон надвор. Sanctum е одлична приказна за силата на природата и за тоа колку е човекот малецок во споредба со неа.

Во главните улоги се Richard Roxburgh, Rhys Wakefield и Alice Parkinson, режисер е Alister Grierson. Kако извршен продуцент е потпишан славниот James Cameroon за кој нема ни потреба да се напоменува колкава армија од успешни филмови има во својата кариера. Што се однесува до критичарите, изгледа не биле никогаш во Врело како јас па да им се допадне филмот. На Rotten Tomatoes му даваат вкупен скор од само 31% што е прилично сиромашно. Затоа пак на кино благајните е одличен и со вложени 30 милиони долари успева да заработи над 80 милиони! Со тоа се сместува на десетто место на австралиски филмови со најдобра заработувачка.

Во улогите на татко и син, Richard Roxburgh и Rhys Wakefield

Како филм што речиси целосно се случува во пештера, мислев дека Sanctum ќе ми биде клаустрофобичен и досаден. Напротив го најдов забавен и напнат. Во најмала рака е солиден трилер, без разлика на лошо настроените критичари.

Оценка: 6.5

Ноќната стража од Сергеј Лукјаненко

“JK Rowling, Russian style….”  или така барем би рекол Daily Telegraph за првата книга од четирилогијата на Лукјаненко. Далеку од тоа дека универзумот што се креира во овој прв дел е комплексен како оној на Harry Potter но сепак постојат одредени елементи поради кои можат да се повлечат паралели кон него. Пред се тоа е фантастиката и борбата на доброто и лошото или подобро кажано на Темните против Светлите. Но најубаво да тргнам од почеток.

Врз луѓето на невидлив начин владеат Другите. Тоа е посебен вид на луѓе со натприродни сили кои ги контролираат судбините на обичните смртници. Тука се вештерките, волшебниците, врколаците, вампирите, исцелувачите, гатачите и уште многу други за кои сме слушале низ филмови, книги, приказни и разно-разни митологии.  Сите тие припаѓаат на два табора, Светлите и Темните. Тука Лукјаненко сосема намерно не ги именива како добрите и лошите. Филозофијата на нивното постоење и делување е далеку покомплексна од обична поделба на добро и лошо и вечна борба за превласт помеѓу нив. Тука Ноќната стража се одделува од Harry Potter серијалот по тоа што е многу подлабока и посмисловна иако со не така детално изграден универзум.

Главен лик е Антон. Млад службеник на Светлите и волшебник од ниско ниво. Уште на почетокот, како се одмотува неговата животна приказна, дознаваме за потпишаниот договор помеѓу двете страни. Според него забрането е безволно и некотролирано вршење светли и темни дела или поедноставно кажано, добри и лоши. За секое добро мора да се направи лошо дело на исто ниво, и обратно. На тој начин челниците на Светлите и Темните обезбедиле постигнување на одредена рамнотежа во светот и сопирање на огромните крвопролевања низ човековата историја кои се случувале како последица од борбата за превласт. Со цел да се обезбеди почитување на договорот се воспоставуваат две стражи. Ноќната стража е онаа на Светлите а Дневната стража на Темните.

Постер за истоимениот руски филм од 2004. Иако го носат истиот наслов приказната на филмот се разликува од книгата и превзема елементи од наредните книги во четирилогијата.

Антон служи во Ноќната стража во Москва под видното око на големиот волшебник Гезар. Работите се комплицираат уште од самиот почеток кога ќе успее да спаси од голема клетва одредена млада девојка. Таа девојка која подоцна ќе стане негова љубовница ќе се покаже дека е предодредена да стане една од најголемите волшебнички познати на историјата. Тука ќе започне личната борба на Антон и неговото противење на судбината и предодреденото. Со самиот фактот што одбива да се потчини тој наликува повеќе на Темен отколку на Светол па се наметнуваат бројни прашање за тоа што е исправно а што не. Зашто исправнот е навистина исправно и кој го предодредил тоа.

Ноќната стража е одлично смислен и изведен трилер кој припаѓа на фантастичниот жанр. Забавен но и паметен од почеток до крај, поставува бројни прашања од општочовечка вредност и отвара солидни дискусии по истите. Токму поради неговата повеќеслојност најверојатно и постигнува голем светски успех и ги собира пофалбите и од читателите и од критичарите. За мене лично, самата комбинација од фантастика и Русија значеше дека книгава не смее да се пропушти! 🙂

Death Race 2 (2010)

Едноставно нели, обожавам вакви моменти! Кога ќе видам дека некој филм е направен за видео дистрибуција од старт имам лошо мислење. Кога самите продуценти сметаат дека не е доволно добар за кино дистрибуција, зашто ли јас би го гледал со поинаква претпоставка. Поучен и од милион продолженија на други филмови кои за разлика од оригиналите одат директно на видео и се мизерно лоши, Death Race 2 не можеше да биде ништо друго освен нивни следбеник. И, конечно тука доаѓа моментот што го обожавам. Death Race 2 изненадува 100% и е најдоброто што филм од негов калибар би требало да биде.

Death Race 2 носи унитување на ниво!

Приказната е претходница на Death Race и раскажува за настанувањето на возачот под име Frankenstein, кој погинува на почетокот на првиот дел, и општо за почетоците на самата трка. Нешто што започнува како обична борба до смрт на затвореници, поради опаѓање на гледаноста се трансформира во смртна трка. За да биде влогот поголем, победникот после 3 дневни трки добива целосно помилување и ослободување од затвор. Уште повеќе ги замрсува сметките тоа што за главата на главниот лик , Carl Lucas, има распишано и награда од 1 милион долари. Победникот е секако со дупла добивка.

Главната улога е за Luke Goss

Death Race 2 е евтин во поглед на приказна, смисла, поента, етика, морал и било каква повисока вредност. Затоа изобилува со се што еден акционен филм треба да има. Многу акција, насилство, крв, тепачки, убиства, уште крв, полуголи згодни жени, уште насилство, коли, тркање и уште редица работи чија главна намена е подигање на адреналин. Сето тоа спакувано во одлично пакување што би значело дека камера, фотографија и продукцијата се на се се на сосема задоволително ниво. Друго нешто со кое изненадува Death Race е тоа што во себе меѓу другите ги има Sean Bean, Ving Rhames и Danny Trejo! Скоро да неможеш да побараш повеќе од филм наменет да лета директно на DVD!

7/10

The Green Hornet (2011)

Ретко се откажувам филм. Колку и да е лош му давам шанса до крај да се искупи за сите претходни глупости. Е за овој не успеав, не му дозволив! Издржав едно полувреме и мислам и тоа му беше доволно, дури и премногу! Комбинацијата од се то што го видов во тие 45 минути е рецепт за производство на повраќаници а секако не за акциона комедија!

Приказната, сосема објективно, е идиотска до крајна мера. Кога на Britt Reid (Seth Rogen) ќе му почине таткото ултра-милионер од досада се решава да стане супер херој. Не за друго туку затоа што во неговиот моронски живот никогаш ништо не направил освен тоа што ги трошел парите на татко му. Во тој негов потфат ќе му помогне Kato кој е поранешниот автомеханичар и бариста на неговиот татко! Покрај тоа што е вешт со автомобили и кафе тој има и натприродна моќ и боречки вештини, знае да произведува и дизјанира оружја, одличен шофер е и може да произведе 4 автомобили во рок од неколку недели. Мислам дека го најдовме азискиот Chcuk Norris! И така тие двајца рака под рака тргнуваат против најголемиот криминалец во градот – Benjamin Chudnofsky игран од Christoph Waltz. Главна женска улога е Cameron Diaz. По мое мислење ова е мизерно лош кастинг.

Најголемиот идиотизам во филмов е Seth Rogen. Не ми е јасно зашто Холивуд толку упорно го турка овој човек кој нема грам глумечки талент. Во сите негови улоги е сосема истиот! Мрзлив, глуп џанак и ништо повеќе од тоа. Ќе беше супер да му е тоа глума, ама не му е! Он навистина е мрзлив глуп џанак! Сите ликови што ги глуми воопшто и не се разликуваат од тоа кој вистински е Seth Rogen. Затоа и не ми е јасна неговата популарност. Едвај чекам да дојде денот кога ќе му истече рокот.

Друга работа што се наметнува во врска со филмов е одличниот рејтинг на IMDB од 6.4. Или критериумите на оние што гласаат таму се паднати страшно ниско, или филмов имал спектакуларно добар крај. Чисто се сомневам во ова второво. Друга варијанта е дека до некаде се работи за стара слава. Green Hornet е лик кој постои веќе долги години. Започнува како радио лик во 1936 година за да после се прослави и во стрип и на ТВ. Идеата за долгометражен холивудски филм за прв пат е ставена во сила во 1990тите. Кога ќе се земе во предвид речиси 20 годишниот продукциски пекол низ кој што има поминато филмов, екипата може да биде презадоволна со оваа оценка од гледачите.

Мизерно лоша преработка од страна на одвратниод Seth Rogen не може да добие ништо повеќе од 3/10.

...или сепак требаше 2/10?

 

Fair Game (2010)

Сниман по вистински настани, Fair Game е филм за Valerie Plame и нејзиниот живот како таен агент на CIA. Филмот го носи истото име како и нејзините мемоари. Главна тема на приказната е потрагата по нуклеарно оружје во Ирак пред окупацијата од страна на САД. Откако сопругот на Valeri, Joe Wilson,  излегува во јавноста со тврдење дека владата на САД ги лажира извештаите, CIA се свртува против Valerie и нејзиното семејство. Како одмазда тие  го откриваат нејзиниот вистински идентитет и со тоа директно ги уништуваат и нејзината кариера и нејзиниот приватен живот.

Во улогата на сопружниците се Naomi Watts и Sean Penn.

Филмовите снимани според вистински настани се меч со две острици. Како голем плус со себе ја носат возбудата дека тоа на некого и навистина му се има случено. Од друга страна минус е тоа што на моменти настаните можеби и не се доволно возбудливи, спектакуларни или со еден збор ‘филмски’ но поради веродостојност сценаристот не може ништо да промени. Такво чуство имав и со Fair Game. Ми беше премногу невозбудлив и неинтересен иако носи основа за одлична приказна. За жал животот не ја доработил доволно добро.   Naomi Watts и Sean Penn се секако солидни но приказната не дава простор за и двајцата да го прикажат својот вистински талент.

На крај од Fair Game не ми беше јасно дали станува збор за обид да се раскаже една потресна животна приказна или е едноставен платен политички видео спот. Нема потреба човек многу да се труди за да го доживее како политичка пропаганда против стариот режимот на Буш. Барем јас го доживеав како премногу политизирана варијанта на нешто што лесно можело да биде општа порака контра бирократските профитерски режими.

5,5/10